(nastawić się)

См. также в других словарях:

• nastawiać się – nastawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ustawiać się w odpowiedni sposób; wystawiać się na działanie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nastawiać się do słońca. Pies się nastawił do głaskania. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nastawić — dk VIa, nastawićwię, nastawićwisz, nastawićstaw, nastawićwił, nastawićwiony nastawiać ndk I, nastawićam, nastawićasz, nastawićają, nastawićaj, nastawićał, nastawićany 1. «wysunąć, zwrócić coś w jakimś kierunku; poddać działaniu czegoś» Nastawić… …   Słownik języka polskiego

• uchwycić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, uchwycić sięcę się, uchwycić sięci się, uchwycić sięchwyć się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uchwycić coś rękami dla uchronienia się przed upadkiem, zachowania równowagi itp.;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ustawić — dk VIa, ustawićwię, ustawićwisz, ustaw, ustawićwił, ustawićwiony ustawiać ndk I, ustawićam, ustawićasz, ustawićają, ustawićaj, ustawićał, ustawićany 1. «stawiając umieścić na czymś jakiś przedmiot w określonej pozycji; rzadziej: postawić kogoś w… …   Słownik języka polskiego

• nastawiać — I, nastawiaćam, nastawiaćasz, nastawiaćają, nastawiaćaj, nastawiaćał, nastawiaćany 1. ndk → nastawić 2. dk «stawiając wiele czegoś, umieścić gdzieś» Nastawiać kwiatów w pokoju. ∆ Nastawiać domów, budynków itp. «zbudować wiele domów, budynków… …   Słownik języka polskiego

• nastawienie — n I 1. rzecz. od nastawić. 2. «postawa wobec kogoś, czegoś, ustosunkowanie się do kogoś, czegoś» Przyjazne, życzliwe, wrogie nastawienie. Nastawienie do kogoś, czegoś, wobec kogoś, czegoś, w stosunku do kogoś, czegoś. nastawienie się rzecz. od… …   Słownik języka polskiego

• uczepić — dk VIa, uczepićpię, uczepićpisz, uczep, uczepićpił, uczepićpiony rzad. uczepiać ndk I, uczepićam, uczepićasz, uczepićają, uczepićaj, uczepićał, uczepićany «umocować coś jednym końcem do czegoś; przyczepić, zawiesić, uwiesić, uwiązać» Uczepić… …   Słownik języka polskiego

• uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… …   Słownik języka polskiego

• opozycyjnie — rzad. «w duchu opozycji, przeciwstawiając się; przeciwnie, negatywnie, protestująco» Ustosunkować się, nastawić się do czegoś opozycyjnie …   Słownik języka polskiego

• psychicznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} pod względem psychicznym, ze względu na psychikę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś jest słaby, mało odporny psychicznie. Nastawić się na coś psychicznie. Czuć się źle psychicznie. Cierpieć, być chorym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cały — 1. Cała para (poszła, idzie) w gwizdek «cały wysiłek włożono w przygotowania lub reklamowanie czegoś, a nie wystarczyło go już na realizację»: Miejmy nadzieję, że cała para nie poszła w gwizdek i starczy jej tej pary na główną imprezę. Roz tel… …   Słownik frazeologiczny